คุณจะทำยังไงเหรอ?

คุณจะเป็นเบย์อยู่ใต้เงามือของคนที่ตัวเท่าคุณ หรือคุณจะลุกขึ้นไปเพื่อสู้กับมัน ก็แล้วแต่คุณจะเลือก แต่ผมนะ จะไม่ยอมให้มันหลอกหลอนผมหรอก!

คุณอาจจะบอกว่า "ฉันเห็นอะไรมาเยอะ เมื่อไหร่ที่คุณเลิกโง่ คุณก็จะรู้เหมือนที่ฉันรู้"
ผมอาจถามเขาว่า "คุณรู้อะไรเหรอครับ?"
"คุณไม่ควรไปยุ่งกับมัน คุณควรปล่อยมันไปอย่างที่มันควรจะเป็น"
ถามตัวเองเถอะนะครับว่าคุณเกิดมาเพื่ออะไร?
สำหรับผม เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงมัน ระบบที่ไร้แก่นสาร นามธรรมที่ใครหน้าไหนก็แอบอ้างเพื่อตัวเองได้อย่างทุเรศ ผู้นำที่เปิดเวทีการกุศลกลางสภาถ่ายทอดไปทั่วโลก
เราคงภูมิใจที่มันจะเป็นแบบนี้ ถ้ามันไม่ใช่แผ่นดินแม่ของเรา
แล้วฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? แล้วคุณละจะทำอะไรได้?
ผมทำไม่ได้หรอกครับ...ผมตอบเบาๆ
ฉันทำไม่ได้หรอก เราต้องมีคน มีทุน มีอำนาจ มีเกียรติยศ เราต้องเพียบพร้อม...
แต่ว่า คุณครับ ท่าถึงวันนั้น ถ้าคุณมีเท่านั้น คุณคงไม่มีกะใจไปเปลี่ยนแปลงอะไร เพราะในสาตายคุณ มันดีแล้ว ถ้าฉันเปลี่ยนมัน มันก็จะเปลี่ยนฉัน ฉันได้เข้าไปอยู่ในวังวนของสิ่งที่คุณเคยคิดว่าจะเปลี่ยนแปลง...ถ้าหากคุณรอ

มองหาเสรีภาพในเงามืด เหมือนการมองหาแสงในคืนเดือดดับสิ่งหนึ่งที่คุณจะเห็นก็คือ ดาวบนฟ้า! ดาวที่คุณมองเห็น แต่คุณสัมผัสไม่ได้ เสรีภาพที่สร้างความแตกต่างระหว่างคุณกับดาว

ก็ฉันตัวเล็กนี่น่า ดาวมันดวงใหญ่...
แล้วคุณเห็นดาวดวงแค่ไหนละ
ผมยกมือขึ้นปิดมัน มิดนะ.. มิดเลยละ
เหมือนการเปลี่ยนช่องโทรทัศน์

"บุคคลจะเริ่มมีชีวิตที่แท้จริงก็ต่อเมื่อเขาสามารถดำเนินชีวิตโดยหลุดพ้นจากตัวตน"
ทำอย่างไรดีละ...
รอให้คนมาชี้นิ้วสั่งว่า เธอต้องเป็นแบบนี้นะ
หรือคุณจะพูดเองว่า นี่มันไกลตัว มันไม่เกี่ยวกับฉัน
คุณคือใคร ใครคือคุณ รู้ไหม มนุษย์เราคือขีดสุดของวิวัฒนการบนโลก กำเนิดมาเพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลงให้โลกใบนี้

ฉันไม่อยากรับรู้หรอก นี่คำตอบของบัณฑิตใหม่หลายคน
ผมเสียใจ ที่รัก ผมเสียใจ
การศึกษาช่วยอะไรคุณไหม? ช่วยให้คุณเข้าใจคุณค่าของชีวิตมั้งไหม
ฉันจะใช้สิ่งที่เรียนมาเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดนะจ้ะ...

ครับ ผม เชื่อ คุณ
ผมแนะนำให้คุณดูหนังเรื่อง "Puncture ปิดช่องไวรัสฆ่าโลก"
สมมุติว่าคุณเป็นพยาบาลคนหนึ่งละกันนะครับ...

คุณอาจจะต้องสังเวยชีวิตตัวเอง หรือชีวิตอีกนับแสน นับล้าน เพื่อเพิ่มสินทรัพย์ให้กับใครบางคน หรือตะกูลใดตระกูลหนึ่ง ชีวิตของคูรและอีกหลายคนๆเพื่อให้คนเหล่านี้ให้สืบทอดลูกหลาน มา เพื่อ ทำในสิ่งที่พวกเขาทำกับคุณ แต่ตอนนี้ไม่ใช่คุณ แต่มันือลูกหลานของคุณ!

เห็นอนาคตที่คุณกุมไว้ไหมครับ
ถึงเวลาหรือยังที่จะหยุดหรือเส้งเค้งนี่ซักที หยุดวงจรอุบาทว์ที่เพื่อใคร หรือเพื่ออะไร
ระบบที่ทำลายคุณและลูกหลานของคุณไปทุกๆลมหายใจ

ก้าวออกมาเถอะครับ ^ ^
ทำในสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้เราเถอะครับ "สร้างความเปลี่ยนแปลง"

มีเพียงชีวิตเพื่อผู้อื่นเท่านั้นที่มีคุณค่าแก่การมีชีวิต
Only a life lived for others is a life worth while.

Albert Einstein...

ก็แค่ขอบ่น:มิถุนายน 2555

ก็แค่ขอบ่น(สาระนิสนึง ถึงปานกลาง)

มิถุนายน 55

             สวัสดีงามๆ ก่อนวันวิสาขบูชาโลก  อย่าได้เข้าใจผิด! ไม่ได้มาเรื่องธรรมะ (อันนั้นเอาไว้รอบค่ำล่ะกันเนอะ) อะแฮ่ม...

คงเปิดเทอมกันทุกรูปทุกนามกันแล้วสินะ การบ้านเยอะไหมเอ่ย ดูแลตัวเองกันด้วยล่ะ ^ ^

พูดถึงเปิดเทอมก็คงไม่พ้นเรื่องเรียนๆ (มั้ง)นะ เพื่ออะไรเคยถามตัวเองไหมเอ่ย ความฝัน ความหวัง เป้าหมายของเรา

ไม่กี่วันก่อนผู้เขียนได้ยินคำพูดจากพี่ที่เคารพนับถือกันท่านหนึ่ง ท่านว่า ”เรียน อย่าตามใจตัวเอง เรียนให้คิดถึงอนาคตเข้าไว้ บังคับใจตัวเองแล้วอนาคตจะดีเอง”

ประเด็นนี้น่าคิดนะ เรื่องเรียนนี่หลายคนเลือกได้ หลายคนเลือกไม่ได้นะ (คือว่า ครอบครัวเนอะ) โดยตัวผู้เขียนนี่เองได้อยู่หรอก แต่จะเลือกอะไรดี ก็เรามันตัวขี้เกียจ เอิ๊ก

เพื่อให้การบ่นไปอย่างครอบคลุมและพาดพิงบุคคลอื่นมากขึ้น เอิ่ม ผู้เขียนขอยกเอาคำพูดอาจารย์ของผู้เขียนมาซักหนึ่งประโยค ท่านว่า”ชีวิตวัยเรียนนี่แหละ สบายที่สุดแล้ว”

ท่านทั้งหลายคิดว่ายังไงล่ะครับ

ถ้าให้ผู้เขียนพูดถึง ก็คงจะเป็นไปดังนี้

-          สมัยเด็กเราอยากโตๆ โตแล้วจะได้ไม่ต้องมาฟังผู้ปกครองพูดว่า “ยังเด็กอยู่ รอให้โตก่อน” เราถึงมักคิดว่า โตแล้วมันจะดี อ่านะ

-          วัยรุ่น บางบ้าน บอกตามตรง กรอบเยอะกว่าสมัยเด็กอีก ยังไงก็ให้คิดเอา แต่ก็อยากให้ทราบว่า ก็ผู้เปกครองท่านเป็นห่วงอ่ะเนอะ

 -    เรียนช่วงโตแล้วนี่(วัยรุ่น) อะไรมันจะลำบากขนาดนี้หว่า เกรดก็ห่วย ทางบ้านก็บ่น TT^TT เศร้าได้อีกนะ 55

ผู้เขียนเชื่อว่า เราทั้งหลายเคยบ่นว่า สมัยประถม มัธยม เอ๊ะ เกรดตรูทำไมมันเยอะกว่านี้หว่า เอิ๊กๆ

-         จากข้อข้างต้น แสดงให้เห็นว่า ถ้าคุณมั่วแต่เที่ยวเล่น คิดว่า ตอนแก่ค่อยเรียนก็ได้ เมื่อตอนแก่ คุณก็จะคิดว่า น่าจะเรียนตอนหนุ่ม

-          เอ้า ฉันจะตั้งใจเรียน แล้วจะเรียนอะไรดีละ ^ ^ อันนี้ก็ยากไป อันนั้นก็ยากไป อันโน้นคนก็เข้าเยอะ อันนั้นกลัวไม่มีงานทำ เอ่อ มันจะยากไปไหม (ถามว่าผู้เขียนคิดไหม คิด ! อยู่นะเออ)

-          ทำไงดี TT^TT (จะร้องแล้วนะ เลือกไม่ถูก เครียด ) เอางี้ คิดว่าตัวเองทำอะไรได้ดีที่สุด ก็เอาอันนั้นแหละครับ ไม่ต้องไปกลัวไม่มีงาน เราถนัด เราชอบ เรารัก เราทำได้ ก็ทำให้มันดี ดีพอที่จะมีคนรับเรา สู้ๆครับ ไม่รับก็ทำด้วยตัวเองเลย กรอบน่ะ ไม่ได้มีไว้ให้คนอย่างเราอยู่หรอก!! (เอ่อ ให้มันคิดได้แบบนี้ครับ  ไทยแลนด์จะดีขึ้นมาก)

-          เอาล่ะ ได้เรียนแล้ว เรียนให้ดีครับ  ให้ดีพอไปเลย (ไปถามเด็กซิ่วเขาสิว่าทำไมต้องกลับมาเรียน ปีหนึ่งใหม่)

-          ทำอะไรไม่อดทน ไม่พยายาม ซักแต่เอาความใช่ มัน “กาก” บอกตามนั้นครับ เสรีก็รู้ อิสระก็ทราบ ใช่ เรามีเสรี เรามีอิสระ แต่เรามี วินัยในตัวเองไหมครับ เรามีความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เราเลือกแล้วไหมล่ะ

-          อืม ถ้าเลือกเองไม่ได้ ก็ให้บิดามารดาผู้ปกครองเลือกเถอะครับ ให้ท่านชี้ทางให้ อย่าไปตามกระแส ตามเพื่อน เพราะเพื่อนเมื่อจบมา อาจกลายเป็น “คู่แข่ง” ได้ทันทีครับ

-          ไว้คิดออกจะมาเพิ่มให้ ^ ^”

เกิดมาทั้งทีต้องเอาดีให้ได้ เกิดมาทั้งทีต้องฝากดีเอาไว้

ทำดีแล้วตายก็ให้มันตาย ไม่ตายก็ให้มันดี

หลักธรรม: อิทธิบาท 4 พล 5  ศึกษาเพิ่มเติมได้ครับ

ปล. สำหรับใครที่ติดตาม มนุษย์ (The Human ) ภาค 3:วิญญาณ จะออกเร็วๆนี้ครับ